Çok kalın olmamasına rağmen, Stella Suberman'ın Yahudi Dükkanı bir türlü bitmek bilmedi. Dün gece neyse ki bitti ve ben de rahata erdim.
Aslında kitabın bu kadar sıkıcı olmasının nedeni, sanırım gerçek bir hikayaye dayanması ve bunun yanında belirgin bir konusunun olmayışı. Bu denli sıradan bir hikaye, kitap yapılmasa da olurmuş.
Yahudi Dükkanı, yahudi bir aile olan Bronsonların hayatlarını kazanmak için göç etmelerini, yerleştikleri kasabada açtıkları ucuzluk dükkanı ile ticarete atılmalarını ve Yahudi geleneklerini sürdürmek için gösterdikleri çabayı anlatıyor. Kitabın başından sonuna kadar Yahudilerin tacir doğduğu, ticaretten çok iyi anladıkları, domuz eti yemedikleri gibi bilinen özellikleri, okuru bayıltana kadar tekrar ediliyor. Evin annesinin tam dayaklık hezeyanları ise beni benden aldı. Bana göre gerçek bir hikaye kitap haline getiriliyorsa, bu hikayenin "ancak romanlarda olur"
dedirtecek kadar ilginç olması gerekiyor. Kısacası çok sıkıldım ve kendi adıma beni izleyen hiç kimseye bu kitabı tavsiye etmiyorum.
