29 Ocak 2019 Salı

Kağıt Ev - Carlos María Domínguez

Kitap okumayı seviyorum ama kitapların kendisini de bir o kadar seviyorum. Okumak tek amacım olsaydı, sırf cildine vurulup hiç kitap almamam ya da okumaya ara verip dakikalarca burnumu sayfalara gömüp kitabın kokusunu içime çekmemem lazımdı. Ya da dolup taşan kitaplıklardaki kitapları elemek yerine yeni kitaplıklar almamam...

Carlos María Domínguez
Kağıt Ev - Carlos María Domínguez
Ortaokuldayken kütüphaneden çok eski bir kitap almıştım. Sayfalarını o kadar yavaş çeviriyordum ki, kitabın canı acıyacak sanki. Evde temizlik vardı ve ben anneme yardım ediyordum. Bu arada da kitabı bir yere dayadım, gidip gelip birkaç cümle okuyorum. Anneme çaktırmıyorum tabii:) Annem o sırada kitabın durduğu yerde bir iş yapmaya başladı ama hala kitabı fark etmemiş. Bir gürültü oldu, baktım kitap yere düşmüş, tüm sayfaları dağılmış. Kitabın başına çöktüm, başladım ağlamaya:)) Ama ne ağlama, annem şaşkın yazık... Sonra annemle kitabı bir güzel yapıştırdık, okudum, bitirdim ve teslim ettim. Benim gözümde kitapların canı vardır,sayfasını azıcık bükersem o can acır. Küçücük kızıma da aynen böyle öğretiyorum, o da tıpkı benim gibi seviyor kitaplarını bir de ağaçları.💚

Kağıt Ev'in konusundan önce sizlere kendimden bahsetmemin nedeni, söz konusu novellada; kitap tutkunlarının, kitaplara aşkla bağlı olanların bu sevgilerinin ne boyutlara ulaşabileceğinin anlatılması. Kitap şu cümleyle başlıyor: "1998 ilkbaharında Bluma Lennon Soho'daki bir kitapçıdan Emily Dickinson'ın Şiirler'inin eski bir baskısını aldı ve ilk köşe başında, tam da ikinci şiiri okumaya başladığında bir arabanın altında kaldı." Etkileyici değil mi? Daha etkileyici olan ise, Bluma'nın hep Emily Dickinson okurken bir arabanın altında kalarak ölmeyi yeğlemesi. Tabi yoruma açık, Bluma'yı araba mı öldürdü yoksa şiir mi?

Cambridge Üniversitesi'nde akademisyen olan Bluma için ölümünden sonra gönderilen bir paket, başka bir meslektaşına teslim edilir. Bu meslektaşı aynı zamanda bize herşeyi anlatan hikayeci. Paketten Joseph Conrad'ın Gölge Hattı isimli eserinin eski püskü bir baskısı çıkar. Kitapta ilginç bir şekilde çimento kalıntıları vardır. Hikayeci bu kitabı kimin gönderdiğini merak eder ve çimento kalıntılı kitabın gizemini çözmek için Montevideo'ya doğru yola çıkar. Kitap, Bluma'nın gizli bir aşk yaşadığı bibliyofil Carlos Brauer tarafından gönderilmiştir. Carlos'un kitaplara olan aşkı, saplantı boyutundadır. Zira evinin tüm odalarının yanısıra tuvalet, banyo, koridorlar tabandan tavana binlerce kitapla doludur. Garajına kitap depolayabilmek için arabasını satmıştır. Kitaplar nemden etkilenmesin diye yaz kış soğuk suyla duş almaktadır. Tüm gün kitap okumakta ve evden dışarı çıkmamaktadır. Kitaplar için aylarca bir dosyalama sistemi üzerinde çalışır. Ancak çıkan bir yangın neticesinde tüm arşiv dosyası küle döner. Binlerce kitabın nerede, hangi rafta, kaçıncı sırada durması gerektiğine kadar kaydettiği tüm bilgiler...



***Spoiler***


Carlos yangından sonra evi satar ve La Paloma'da, deniz kıyısında,  medeniyetten uzak, kuş uçmaz kervan geçmez bir arazi alır. Carlos vazgeçemediği kitaplarının aralarına harç ekleterek bir ev inşa ettirir kendisine. Böylece kitapları aynı zamanda evi olur Carlos'un. Bluma'ya gönderilen kitabın üzerindeki çimento kalıntılarının da sırrı böylece ortaya çıkar.

***
Spoiler dedim ama aslında bu kısa roman hakkında ne yazılırsa yazılsın, hiç bir şey kitabı elinize alıp okumanıza engel değil. Çünkü o kadar güzel cümleler var ki, kitabı finalinden ziyade bu cümleler için mutlaka okumalısınız zaten. Ama kitaptan ev fikri şahane, o da ayrı bir konu. Daha okurken, ilerde evimin en azından bir duvarına sevdiğim kitapları gömmek gibi bir proje yeşerdi kafamda😁Kağıt Ev'i okuyunuz efendim, çok seveceksiniz ve muhtemelen kütüphanenizin en görünen yerine yerleştireceksiniz. Ben öyle yaptım ve hatta  ne zaman baksam kalbimi ısıtan Küçük Prens ile Kitap Hırsızı'nın arasına koydum, nedense çok yakıştırdım üçünü yan yana💙

3 yorum:

SevKoz dedi ki...

Bence de kitapların canı vardır ve iyi korumak gerekir

Klio'nun Şarkısı dedi ki...

Aklımın bir köşesine yazdım bu kitabı. Sevgiler...

Adsız dedi ki...

Merhabalar, güzel paylaşım için teşekkürler.. Bloguma beklerim :) sakuramevsimi.blogspot.com

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...