13 Hazine- Michelle Harrison

Kalın kapaklı, ciltli çocuk kitaplarını çok severim ve bazen sırf kapağı için kitap satın aldığım çoktur. 13 Hazine de kapak tasarımıyla beni çocukluğuma götürdü resmen ve hiç düşünmeden aldım. İyi ki de almışım:)

13 yaşındaki Tanya'yı yaşıtlarından ayıran farklı bir özelliği vardır; perileri görebilmektedir. Ancak çocukların okuduğu o güzel masallardaki iyi perileri değil,  onu uykusundan uyandıran, azarlayan, rahatsız eden kötü perileri! Tanya ne yaparsa yapsın onları görmezden gelmeyi başaramaz. Bu kötü periler  yol açtıkları pek çok karmaşanın yanında, Tanya'nın, tuhaf davranışlarına bir türlü anlam veremeyen annesi tarafından iki haftalığına kasaba dışındaki Elvesden Malikanesi'nde yaşayan büyükannesinin yanına yollanmasına da sebep olurlar.

Tanya malikanenin alt katında kilitli bir odayı merakına yenilerek açmayı başarır ve perilerle ilgili düzinelerce kitap bulur. Anlaşılan büyükkannesi de çok normal değildir. Bu kitaplardan birinin sayfaları arasında eski bir gazete kupürüne rastlayan Tanya, bundan elli yıl önce Elvesden Malikanesi'ni çevreleyen ormanda küçük bir kızın gizemli bir şekilde ortadan kaybolduğunu öğrenir. Malikanenin bahçıvanının oğlu Fabian'la bu garip olayı araştırmaya başlayan Tanya'ya daha sonra babası ve büyükannesi de katılacak ve olaylar giderek karışacaktır.

Tanya çok zeki ve sevimli bir kahraman ve ona kayıtsız kalmak gerçekten zor. Yazarın yarattığı o ürpertici atmosfer ve hissettirdiği gerilim şahane. Ben çocukken de korku hikayeleri dinlemeye bayılırdım ve keşke bu kitabı o yaşlarda okuma şansım olsaydı. Ama hala geç değil, bence hem büyükler hem de küçükler için harika bir seçenek. Okuyun, okutturun. Tavsiye ederim.

Labirent-Alexandra Monir

 Labirent, aslında herşeyin bir masal tadında ilerlediği, hani neredeyse Türk filmlerindeki olay sıralamasına göre ilerleyen sabun köpüğü bir kitap.

Imogen 7 yıl önce ailesinin İngiltere'de yaşadığı malikanede çıkan bir yangın neticesinde anne ve babasını kaybeder. Koruyucu bir aile tarafından evlat edinilen Imogen, artık 17 yaşındadır ve hayatına New York'ta devam etmektedir. 

Imogen bir gün bir mektup alır ve hem İngiltere'de kalan malikanenin hem de Rockford Hanedanlığı'nın tek varisi olduğunu öğrenir. Hayat işte:) Imogen artık sadece genç bir kız değil aynı zamanda genç bir düşestir ve miras işlemleri için hemen İngiltere'ye dönmesi gerekmektedir. 

Uzun bir yolculuğun ardından doğduğu topraklara dönen Imogen, geçmişin karanlık sırlarıyla yüzleşecek ve çocukluk aşkı Sebastian'la birlikte gerçeği keşfe çıkacaktır. 

Başta da dediğim gibi, çabucak okunan ve edebi değeri olmasa da insanı sıkmayan bir kitap. Seyahate çıkarken iyi bir seçim olabilir. Keyifli okumalar!

Zümrüt Şelaleleri- Kimberley Freeman

 Kimberley Freeman, Sarah Jio'nun izinden gitmeyi sürdürerek Zümrüt Şelalaleri'nde de geçmiş ve gelecekteki iki zaman çizgisini birleştirmeye çalışıyor. Bu anlatım tarzı sadece bana mı kabak tadı verdi, cidden merak ediyorum.

Yıl 1926. Annesine bakmak zorunda olan Violet, Zümrüt Kaplıca Oteli'nde çalışmaya başlar. Ancak yasak olmasına rağmen kalbinin sesine yenilir ve otelde konaklayan çok zengin bir ailenin varisi olan Sam'e aşık olur. Ancak bu aşkın kaderi bellidir ve şiddetli bir kar fırtınası herşeyin sonunu da beraberinde getirir.

Yıl 2014. Lauren uzun zamandır hasta olan kardeşinin hayatını kaybetmesi üzerine, onun en son mutlu olduğu Zümrüt Şelaleleri'ne gider. Bu Lauren için oldukça yeni bir durumdur. Zira uzun zamandır ilk kez evden uzaktır ve yalnızdır. Lauren bir kafede iş bulur ve çalışmaya başlar. Bu arada Zümrüt Kaplıca Oteli, uzun yıllar kapalı kaldıktan sonra restorasyon çalışmaları ile tekrar açılmaya hazırlanmaktadır. Bir gün otelin sahibi, otelin anahtarlarını Lauren'in iş yerinde unutur. Anahtarları alan Lauren merakına direnemez ve kapalı olan oteli keşfe çıkar. Odalardan birinde bir gramofonun içine saklanmış bir deste mektup bulan Lauren, mektupların kime ait olduğunu araştırmaya başlar ve kendisini oldukça ilginç bir hikayenin içerisinde bulur.

Kimberley Freeman'ın daha önce de birkaç kitabını okudum. Aynı teknikle yazılmasına rağmen onları daha çok sevmiştim. Bu kitap hem çok hafif hem de çok klasik. Sonu kendini belli eden, çok sürpriz barındırmayan ve okunduktan sonra hemen unutulan sabun köpüğü kitaplardan. Violet karakterinin fazlasıyla ahmak bir karakter oluşu da böyle düşünmemde etkili oldu sanırım. Belki iki ağır roman arası mola niyetine okunabilir. Onun dışında benim için "okumasam da olurmuş" listesine dahil olmuş bir kitap kendileri.

Kırık Dökük-Dawn Barker

Dawn Barker'ın Kırık Dökük'ü, lohusalık depresyonunu konu alan, bazı eksiklerine rağmen oldukça etkileyici bir kitap.

 

Anna ve Tony mutlu giden evliliklerini bir bebekle taçlandırmaya karar verirler. Oğulları Jack'i kucaklarına aldıklarında ikisi de çok mutludur. Anna bebeğinin üzerine titremekte ve onun için en iyisini istemektedir. Ama Tony'nin yoğun çalışması ve Anna'nın yeni doğmuş bir bebekle tek başına kalması evdeki huzurun yavaş yavaş kaybolmasına neden olur. 

Anna bir taraftan bebekle sadece kendisinin ilgilenmesi gerektiğini, çünkü bunun iyi bir anne olmanın gereği olduğunu düşünürken, diğer taraftan işlerinden kendisine ve bebeğe zaman ayıramadığı gerekçesiyle içten içe eşini suçlamaya başlar. Ev işlerini ve bebek bakımını kusursuz bir şekilde yerine getiren mükemmel anne rolünü oynamaya çalışan Anna'da zamanla uyku sorunları baş gösterir. İlk haftalarda bebek uyumadığı için kendisinin de uyuyamadığı bahanesine sığınan Anna'nın, ilerleyen zamanlarda bebek uyusa dahi gözünü kırpmadan geçirdiği saatler günlere, günler haftalara döner. Genel durumundan şüphelenen Tony'nin ısrarı ile doktora giden Anna'ya doğum sonrası depresyon teşhisi konur ancak Anna ilaçlarını içmeyi reddeder. İşler giderek sarpa sarar ve bir gün Tony, bütün aramalarına rağmen Anna'ya ulaşamaz. Polisin günler süren araştırmaları neticesinde Anna bir uçurumun kıyısında bulunur, Jack ise ortada yoktur...

Doğum sonrası depresyon, aslında bütün toplumlarda yaygın olarak görülen ancak nedense pek dile getirilmeyen hatta sıklıkla saklanmaya çalışılan ciddi bir sorun. Tedavi edilmediği takdirde, annenin kendisine ya da bebeğe zarar vermesi ile sonuçlanabiliyor.

Mutlaka duymuşsunuzdur; eskilerin "al basması, alkarısı, çarşamba karısı" diye adlandırdığı, lohusalara musallat olan ve lohusa kadın yalnız bırakılırsa anne ve bebeğinin ölümüne neden olacağına inandığı bir kötü ruhtan bahsedilir. Buna göre; çoğunlukla çeşme başlarında ya da boş ahırlarda dolaşan bu alkarısının giysisinden bir parça koparılırsa, o parça civarda yeni doğum yapanlara bir şekilde paylaştırılır. Böylece alkarısı lohusalık müddetince o lohusaya ya da bebeğine yanaşamaz. Lohusalık bitince, o parça yolculuğuna yeni bir annede devam eder. Tüm bunları nerden biliyorum, çünkü ben de bir anneyim ve bu konuda mevcut tüm efsanelere son derece hakim, sağlam bir kaynağım var:Annem😂

Anneannemin dedesi, bir gün köyün çeşmesinde abdest alırken, başında kırmızı tülbenti olan alkarısıyla karşılaşmış ve hemen hoop tülbentinden bir parça koparmış. Olaya gel!😄 İşte o parça döndü, dolaştı ve en sonunda bana geldi. Şahsi fikrim; elbette böyle bir kadının olmadığı ve aslında tüm olayın lohusa depresyonuna yakalanan kadınların mevcut durumlarına herhangi bir teşhis koyamayan köy halkının, en azından psikolojik olarak anneyi rahatlatmak için böyle bir cadı yarattıkları ve sonrasında ise ufak bir kumaş parçasıyla bu rahatsızlığın bir anda sona ereceğine kendilerini inandırdıkları yönünde. Amacı güzel ve içinde iyilik olan bir gelenek, o yüzden destekliyorum. Bense, bez parçasını elime aldığımda tamamen başka bir kafadaydım. Tarihi mekanları, eserleri ve eski olan herşeyi dokunarak, hissederek incelemeyi çok sevdiğimden, sandıktan çıkan bu yüz küsür yıllık sararmış kumaş parçasına dokununca resmen çarpıldım ve onun kimbilir kaç kadının annelik yolculuğuna eşlik ettiğini düşünerek mutlu oldum.😌

Son olarak pek çoğumuzun bildiği şu afrikalı atasözünü tekrar hatırlayalım isterim: "İt takes a village to raise a child." Yani bir adet minnak yavruyu büyütmek için koca bir köy lazım. O yüzden çevrenizde yeni anne olmuş kadınlara lütfen yardımcı olun. Aman ne olacak demeyin, bebeği kucağınızda tutacağınız beş dakika, annenin en basitinden gönül rahatlığıyla tuvalete gitmesine yeter ve bence lohusayken endişesiz geçecek bir beş dakikanın değeri hiç bir şeyle ölçülemez.😊 Keyifli okumalar!

Paris'ten Sevgilerle- Alexandra Potter

İsminde Paris kelimesi olan kitaplar, sizde de otomatikman okuma isteği uyandırıyor mu? Ben mesela, çok ağır bir gerilim romanını yeni bitirmişsem, hemen arkasından mutlaka böyle insanı hafifleten bir roman okumak istiyorum. Paris'ten Sevgilerle de bu anlamda biçilmiş kaftan.

Kitabın konusuna gelirsek; Ruby erkek arkadaşı tarafından havaalanında kelimenin tam anlamıyla ekilir. Bunun üzerine sinirden deliren Ruby bir hışımla, Paris'te yaşayan antika uzmanı yakın arkadaşı Harriet'i ziyaret etmeye karar verir. Harriet'in işi nedeniyle kendini değer tespiti yapılması gereken ve  70 yıldır kapalı tutulan bir evde bulan Ruby, evi gezerken bir tomar eski mektupla karşılaşır. Mektupları kendisine saklayan ve Harriet'e dahi bundan söz etmeyen Ruby, mektupları okudukça ikinci dünya savaşı yıllarında yaşanmış büyük bir aşkın tam ortasına düştüğünü anlar.

Başta da dediğim gibi, kafa dağıtmak için okuduğum bir roman olduğundan edebi değeri vs. hakkında eleştiri yapmak istemiyorum. Romantik ve hafif bir kitap okumak, o güzelim sokakların büyüleyici atmosferinde kaybolmak istiyorsanız tavsiye ederim. Ne derler bilirsiniz; "Paris is always a good idea."😉

Yanlış Tercihler Mahallesi-Mario Levi

Yanlış Tercihler Mahallesi, aynı mahallede yaşayan birbiriyle bağlantılı insanların hikayesini, hem bu kişilerin hepsini tanıyan bir baş karakterin, hem de onun bilmediği kısımları anlatan bir hikayecinin ağzından okuyucuya aktaran farklı bir roman. 

Bir mahalle düşünün. Öyle bir mahalle ki, tüm sakinleri nev'i şahsına münhasır. Herkesin başka bir hikayesi var ama bu hikayeler ucundan kıyısından bir zincir gibi bağlı birbirine. Sakinlerin isimleri de karakterlerinin özeti gibi; Süslü Niko, Şişko Nuri, Fırıldak Selami, Pasaklı Vera...Ve bu karakterlerin hepsi, hayatlarının bir döneminde yanlış bir tercih yapıyorlar, sonra da hayatlarının sonuna kadar bu tercihlerinin bedelini ödüyorlar.

Yanlış Tercihler Mahallesi; açıkçası bana pek uymadı. Kitabı bitirmem neredeyse bir haftayı buldu. On kitaplık karakter ve hikayenin tek bir romana yığılması, düz cümleler yerine romanın neredeyse tamamının soru cümlelerinden oluşması, bir anlatıcı yetmezmiş gibi iki anlatıcının olması, hikayelerin, duyguların, tasvirlerin ve geri kalan herşeyin uzaması, uzaması ve uzaması beni cidden yordu. Bazı bölümler ilgimi çekse de, sonlara doğru inanılmaz sıkıldım. Bir de yazarın sanki hayatta karşımıza çıkabilecek tüm karakterleri anlatma telaşı ile "bu karakteri diğer karaktere bak nasıl bağlıcam" çabası biraz zorlama geldi. Okurken şöyle dedim içimden; tamam o var, o da var, yok artık bu da mı var? Ama bunu şaşırdığımdan değil, bu yoğunluktan bıktığımdan dedim. O köhnemiş, burnuma kadar gelen eski kokulu dükkanlarla dolu mahalleyi de, karakterleri de hiç sevemedim maalesef. Belki daha az kişiyle, daha kısa ve etkileyici hikayelerle daha akıcı bir roman olabilirdi ama bu benim fikrim elbette. Siz yine de bu türün meraklısı iseniz bir şans verin. Kimbilir, belki de çok seversiniz. Keyifli okumalar!

Kayıp Hayaller Atölyesi-Beth Hoffman

Uzun yıllardır ahşap boyama ve eşya yenileme ile ilgilendiğimden, Kayıp Hayaller Atölyesi'ni ve kahramanı Teddi'yi kendime çok yakın buldum. Pek çok yerde; "Aaa, aynı ben!" dediğimi de itiraf etmeliyim.

Teddi, annesi, babası, erkek kardeşi ve büyükannesi ile birlikte şehirden uzakta bir çiftlikte yaşamaktadır. Teddi, eski eşyalara büyük bir ilgi duymaktadır ve bu nedenle eline geçen tüm harçlıkları pazarlardaki eski eşyalara yatırmaktadır. Annesi, kızının bu hevesini zaman öldürme olarak görse de, Teddi çocuk yaşta sattığı eşyalardan oldukça iyi bir meblağ biriktirmeyi başarmıştır. Teddi'nin tek hayali, ileride bu işi yapabileceği bir dükkan açmaktır.

Teddi'nin kardeşi Josh ise, doğaya aşık, hayvanlarla kimsenin anlamadığı bir yolla iletişim kurabilen, vahşi hayvanları dahi sadece bakışlarıyla sakinleştirebilen özel bir çocuktur. 

Teddi bir gün yol kenarında bir komodin bulur. Uzun uğraşlar ve denediği farklı boyama teknikleri neticesinde, ortaya olağanüstü bir iş çıkarmayı başarır. Komodini satmak için evlerinin önündeki yola çıkarır ve beklemeye başlar. Bir süre sonra bir kamyon durur. Kamyonun sahibi, komodini çok beğenerek satın alır, üstelik Teddi'nin istediği paranın tam iki katını ödeyerek! Teddi'ye kartını veren adam, aynı zamanda Teddi'nin kaderini belirlediğinden habersizdir.

 Teddi liseyi bitirdikten sonra, annesinin kendisi hakkındaki tüm gelecek planlarını bozarak evden ayrılır ve yıllar önce kendisine kartını bırakan antikacı adamı bulmak için şehre gider. Teddi artık hayallerini gerçekleştirmeye çok yakındır ve bunun için her türlü bedeli ödemeye hazırdır.

Kayıp Hayaller Atölyesi'ni çok sevdim. Elimden bırakamadım ve iki akşamda bitti zaten. Okurken kahkaha attığım da oldu, boğazımın düğümlendiği de. Josh karakteri çok tatlıydı, özellikle vahşi kuşlarla olan sahnelerinden çok etkilendim. Kısacası gerçekten keyif aldım, bu nedenle herkese tavsiye ederim.

Son olarak kitaptan bir söz: "Mutluluğunu hiç kimsenin uçurtmasının kuyruğuna bağlama."💙

Kesinti-Marc Elsberg

Kesinti, tüm dünyada yaşanan ciddi bir elektrik kesintisi neticesinde yaşanan kaosun nelere yol açabileceğini anlatan oldukça sürükleyici bir kitap. Tam da karantina günlerinde okursanız, dünyadaki herşeyin daha başka hangi yollarla durabileceğine ilişkin alternatif bir bakış açısı da elde edebilirsiniz. İhtimaller sınırsız malum!

Avrupa'da, İtalya ve İsveç merkezli bir elektrik kesintisi yaşanır. Herkes bu durumun geçici olduğunu düşünmektedir. Ancak elektrik geri gelmediği gibi, giderek diğer ülkelere de yayılmaya başlar. Herkes şaşkındır çünkü bu kesintilerin sebebi bilinmemektedir. Trafik lambaları çalışmadığı için kazalar yaşanır, akaryakıt pompaları çalışmadığından arabalar yollarda kalır. Yakıtı biten jeneratörler ve dağıtımı yapılamayan şebeke suları nedeniyle insanlar soğuktan, açlıktan ve susuzluktan ölmeye başlar. Kesintiler arttıkça santraller, sonra onların bağlı olduğu daha büyük santraller ve bilgi işlem  merkezlerinde de ciddi sorunlar baş gösterir. Hastanelerde solunum cihazı vb. makineye bağlı olan hastaların durumu kötüleşir, bazıları ölür. Marketler çalışamaz, gıdalar bozulur, bankalarda işlemler durur, borsalar çöker. Bu arada esas büyük tehlike santrallerdedir. Çünkü soğutma işlemi için elektriğe ihtiyaç duyulmaktadır. Aksi halde yeni bir nükleer felaket kapıdadır.

Eski hacker Manzano ve gazeteci Shannon tesadüfen elde ettikleri bilgiler ve ipuçlarını birleştirerek tüm dünyayı etkisi altına alan bu elektrik kesintisinin arkasında büyük bir terörist saldırısının yattığını öğrenirler. Bu saldırıyı durdurmak için çok az zamanları vardır ve önlerindeki engelleri aşmaları için pek çok kurumu karşılarına almaları gerekmektedir.

Kitap bazı okularca, yazarın elektrik santralleri hakkında fazla detaylı bilgi verdiği gerekçesiyle eleştirilmiş. Açıkçası ben ilgimi çeken konularda bilgi sahibi olmayı seviyorum. Dolayısıyla o kısımları okurken de hiç sıkılmadım. Felaket senaryoları gerçekçi bir temele dayandığı sürece benim için sorun yok. Gerçi şu an gözle göremedğimiz bir virüs nedeniyle oldukça fantastik günler yaşıyoruz ama düşününce, tüm dünyada elektriklerin kesilmesi bence daha olası bir durum. Ve aynen kitapta anlatıldığı gibi, böyle bir durumda gıdadan ısınmaya, ulaşımdan bilişime her anlamda biteriz arkadaşlar. Ben Kesinti'yi sevdim, sizlere de tavsiye ederim. Keyifli okumalar!

Kayıp Denklemler-Scott Baker

Ted Dekker'ın Çember Serisi'ni sevdiyseniz, Fringe dizisinin tıpkı benim gibi fanlarından biriyseniz, Scott Baker'ın Kayıp Denklemler'ini de çok seveceksiniz, emin olun.

Çünkü Kayıp Denklemler'de de geçmişle gelecek, şimdiki dünya ile paralel evren içiçe geçiyor ve olaylar resmen bir lodos fırtınası gibi başınızı döndürüyor. Evet yine klasik "keşşşke ben yazsaydım bu kitabı" sendromumu hortlatan, ve filmi çekilse de izlesek  listeme jet hızıyla giren bir romanla karşınızdayım😂

Shaun Strickland, bir lisede öğretmenlik yapmaktadır ve bunun dışında yıllardır uzay ve zaman arasındaki ilişki üzerinde çalışmaktadır.  Bir gün Cambridge Üniversitesi'nde bu konuda konuşmacı olmak için ciddi bir son dakika daveti alır. Nihayet birilerinin kendisini fark ettiğini düşünen Shaun, en büyük destekçisi eşiyle birlikte  yola çıkar. Uçağa yetişmek için acele eden çift, yolda tanımlayamadıkları bir şeye çarparlar.  Arabadan indiklerinde, eski ve kirli bir bez parçasına sarınmış ve yüzyıllar öncesinden gelmiş gibi duran bir adama çarptıklarını anlarlar. Adamın elinde bir paket, pakette ise eski dillerde yazılmış el yazmaları ile bin yıl önce mühürlenmiş bir kitap bulunmaktadır. Shaun kitabı alır ancak o eski hazinenin peşinde çok tehlikeli insanlar vardır. Shaun eşini korumak, hayatta kalmak ve  bu kitabın sırrını çözmek zorundadır. Ancak bu hiç kolay olmayacaktır. 

Kayıp Denklemler; ismiyle müsemma bir roman. Olaylar arasındaki matematik neredeyse gözle görülür derecede somut ve  akıl dolu bir kurguya sahip. Müthiş heyecanlı, sürükleyici ve sizi resmen içine alan bir etkisi var. Okurken aklımdan çıkan bazı ufak detayları yazar kesinlikle unutmamış ve finalde herşey bir zincir gibi birbirine bağlanmış. En sevdiğim! Kitabı hemen burada size anlatmayı çok isterim ama bence alın ve okuyun. Kitabın gözünüzde canlandırdığı dünyadan ve hayal ettirdiği olasılıklardan kimsenin mahrum kalmasını istemem. Çok çok tavsiye ederim, şimdiden keyifli okumalar.😊

***spoiler***

Aaaayyy, dayanamıcam!Geçmişe gidip İsa ile röportaj yapmak kimin aklına gelir ya kimin, lütfen biri söylesin bana!😆 Sırf bu çıkış noktası için bile tebrik ediyorum yazarı.

Yörünge-Tess Gerritsen

Bugüne dek hep seri katillerin, cinayetlerin ve kurbanların hikayesini anlatan Tess Gerritsen'den hiç ummadığım derecede başarılı bir performans Yörünge.

Doktor Emma Watson, kötü giden evliliğinin aksine, iş hayatında oldukça başarılıdır ve çok yakında yerçekimsiz ortamın farklı canlı türleri üzerine etkileri konulu bir araştırma için uzaya gönderilecek mürettebatın üyelerinden biridir. Emma nihayet heyecanla beklediği yolculuğa çıkar ancak teste tabi tutulacak organizmalar, yerçekimsiz ortamda ölümcül canlılara dönüşür. Uzayda kapana kısılan Emma ve arkadaşlarının bu durumdan kurtulmak için fazla şansı ya da zamanı yoktur ancak bir bilim insanı olarak son nefesini verme pahasına üzerine düşeni yapacaktır. 

Aslında ben bu kitabı okumadan önce, başrolünde Sandra Bullock'un oynadığı Gravity filmini izledim. Çok da sevdim filmi. Sonra tesadüfen bu kitaba denk geldim ve hiç araştırmadan kitabın filminin çekildiğini düşündüm. Bire bir aynı olmasa da oldukça benzerdi çünkü. Sonradan öğrendim ki, Tess Gerritsen'in bu flmle bir alakası olmadığı gibi, yapım şirketine kitabını izinsiz olarak kullandıkları gerekçesiyle dava açmış. Böyle düşünmekte haklı olabilir çünkü dediğim gibi film bu hissiyatı veriyor.

Kitabın, Emma'nın uzaya ilk çıktığında dünyaya bakışının, onun o mavi güzelliğinin, uzaydaki küçük, yalnız ve nadide halinin hissettirdiklerinin anlatıldığı kısmı en çok aklımda kalan yeri. Sık sık da hatırlıyorum. Geceleri kızımı uyuturken anne-kız yatak sohbeti yaparız ve her seferinde farklı konularda ne düşündüğünü öğrenmeye çalışırım. "Bana garip bir hayalini anlat" dediğimde, "uzayda dünyayı izleyerek piknik yapmak" dedi.😌 Sonra bu kitap düştü aklıma. Emma'nın tasvirlerini, uzayda kırmızı beyaz kareli bir piknik örtüsü üzerinden gördüğümüzü hayal ettim ben de. Valla hiç fena olmadı. Uzayla ilgili uç noktalarda bir hevesim olmamasına rağmen, sırf o sessizliği yaşamak ve dünyanın o yalnız halini izlemek için gitmek isteyebilirdim ben de.

Yörünge; başta da dediğim gibi şaşırtıcı derecede sürükleyici, heyecan verici ve gayet akla yatkın kurgusuyla elinizden bırakamayacağınız bir roman. Tavsiye ederim.

Korkuluklar-Michael Marshall

Elimde sihirli bir değnek olsa ve şu taslaklarda bekleyen yüz küsür kitap bir anda özetlenip yayınlanıverse keşke. Bloga yazmak çok keyifli ama işte bulaşık gibi düşünün, birikti mi işler karışıyor😂 Eskiden kitabı bitirir, soluğu burada alırdım. Bu noktaya ne zaman geldim, hiç bir fikrim yok.

Korkuluklar, Micheal Marshall'ın gerilim türünde yazdığı The Straw Men, The Upright Man ve Blood of Angels'dan oluşan üçlemesinin ilk kitabı.

 30 Ekim 1991'de, Palmerstone adında bir kasabada eli silahlı bir grup adam çok kalabalık bir restorana girer ve genç yaşlı demeden onlarca kişiyi öldürür. Bu adamların kim olduğu, bu katliamı neden gerçekleştiği hakkında kimse bir şey bilmemektedir. Ve aradan 11 yıl geçer.

 Sarah Becker kaçırılan beşinci kurbandır ve polisin elindeki verilere göre yaşaması için bir haftası vardır. Eski dedektif John Zandt, Sarah'nın ailesine yardımı olmak için harekete geçer. Çünkü kendi kızı da aynı katilin iki yıl önceki kurbanlarından biridir.

 Ward Hopkins, anne ve babasının bir trafik kazasında hayatını kaybettiğini öğrenince, yıllardır uğramadığı memleketine döner. Amacı cenaze işlerini halledip evi de elden çıkarmaktır. Ancak tesadüfen, babasının emektar koltuğunun içerisinde çok önceden gizlenmiş garip bir not bulur. Notta yazanlar Ward'u ailesinin ölüm sebebinin bir kazadan çok daha fazlası olduğunu düşünmeye iter. İşin aslını öğrenmek için ailesinin geçmişinde bir yolculuğa çıkan Ward, birbiriyle alakasız görünen pek çok olayın çözümünün, bu yolculuktaki başarısına bağlı olduğunu kısa zamanda anlayacaktır.

 Korkuluklar çok hareketli, çok sürükleyici, yer yer nefes kesici, elinizden pek de bırakamayacağınız türde bir kitap. Aradan geçen bunca zamana rağmen pek çok detayını da hatırladığıma göre, size de gönül rahatlığıyla tavsiye edebilirim. Keyifli okumalar!

Kardan Kız-Eowyn Ivey

Kardan Kız, o kadar uzun zamandır listemdeydi ki... Tabii bu romanı diz boyu karın yolları kapattığı sıcacık bir kulübede, elimde bir kahve kupasıyla okumak konsepte daha çok uyardı ama kuru Ankara ayazındaki ofis şartlarıyla yetinmek zorundayım maalesef😉

Mabel ve Jack doğacak bebeklerinin hayalini kuran bir çifttir. Ancak Mabel karnındaki bebeği kaybeder. Bu kaybın acısı her ikisini de derinden sarsar. Yeni bir bebek sahibi olma çabaları da sonuçsuz kalınca Mabel ve kocası Jack yıllar sonra radikal bir karar alır. Yargılayıcı bakışlardan uzak, kimsenin onları tanımadığı Alaska'ya taşınacaklardır. Ancak 1920'lerin Alaska'sındaki çiftlik hayatı, Mabel'in eğitimli bir ailenin entelektüel kızı olarak yaşadığı konforlu hayata oldukça uzaktır. Tüm kış yetecek bir erzak deposu temin etmenin yanında, soğuktan donan toprağın temizlenmesi, hazırlanması, ekilmesi, şansları yaver giderse ürün elde edip satmaları gerekmektedir.

Kıt kanaat geçinmeye çalışan Mabel ve Jack, bir gece yoğun bir ilk karın ardından bahçeye çıkarlar ve kardan bir kız yaparlar. Jack kardan kıza çok güzel bir yüz oyarken, Mabel de ablasının kendisi için ördüğü atkı ve bereyi kardan kızın başına takar. Bu kısa eğlence, çiftin arasındaki buzları eritir ve uzun zaman sonra ilk kez yüzleri güler. Sabah uyandıklarında kardan kızın yerinde yeller esmektedir. Atkı ve bere de gitmiştir. Mabel ve Jack bu işe hiç bir anlam veremez. Ancak birkaç gün sonra ormanın içinde küçük bir kızın uçarcasına dolaştığını ve hemen ardından gözden kaybolduğunu fark ederler. Kızın üzerinde Mabel'in kardan kıza taktığı atkı ve bere vardır.

Mabel, babasının küçük bir kızken kendisine okuduğu "Kardan Kız" masalını anımsar. Masalda çocuk sahibi olamayan yaşlı bir çiftin kardan bir kız yapması ve sonrasında kardan kızın canlanarak bu yaşlı çifte evlat olması anlatılmaktadır. Mabel kendi durumlarını ister istemez masalla özdeşleştirir ve işaretleri takip etmeye başlar. Bakalım Kardan Kız, tıpkı masaldaki gibi Mabel ve Jack'in evladı olabilecek midir?

Açıkçası ben iflah olmaz bir masal severim😜Dünyada yeterince karamsarlık var ve birazcık sihrin ya da bir tutam peri tozunun kimseye zararı olmayacağı kanaatindeyim. Kendi hayatımda da başıma gelen ve hala hiç bir mantıklı açıklama getiremediğim tuhaf olaylar var ve bu gizemli anılardan son derece mutluyum nedense. Kardan Kız, benim gibi masalcılara iyi gelecek, hoş bir roman. Mutlu son vadetmiyorum ama bir çırpıda bitireceğinizin garantisini verebilirim. Keyifli okumalar🙋

Sessiz Kadın- Susan Harrison

Olayların kahramanların ağzından sırayla anlatıldığı romanları çok seviyorum. Aynı olaya farklı bakış açılarını yakalayıp, gerçekte ne olmuş, karşı taraf aslında ne zannetmiş gibi detayları düz bir anlatım yerine bu şekilde öğrenmek daha eğlenceli bence. Bu arada kitabın kanser hastalığından muzdarip olan yazarı Susan Harrison, Sessiz Kadın'ı yazmış ancak yayınlandığını göremeden 65 yaşında hayata veda etmiş. 

Psikolog Jodi ve müteahhit Todd, basit bir trafik kazası nedeniyle tanışır ve birbirlerine aşık olurlar. Todd büyük hayalleri olan ancak yeterli bütçesi olmayan bir girişkendir. Jodi zamanla onun en büyük destekçisi ve yolunu aydınlatan ışığı olur. Genç çift resmiyette olmasa da hayatlarını birleştirme kararı alırlar ve birlikte yaşamaya başlarlar. Her zorluğa birlikte göğüs geren çiftin, istemelerine rağmen çocukları olmaz. Ancak her ikisi de bu durumu kabullenir ve dile getirmeden normal hayatlarına devam ederler. Jodi evliliğin resmiyete dökülmesini gereksiz bulmaktadır. Çocuk olmayınca, bu fikri pekişir. 

Aradan yıllar geçmiştir. Todd ve Jodi yirmi yıldır beraberdirler. Jodi hastalarını evde kabul etmekte, Todd ise geliştirdiği inşaat projelerinde emin adımlarla ilerlemektedir. Jodi yapı olarak sessiz, sadık, ılımlı ve sağduyulu bir insandır. Todd ise hırslı, girişken ve maalesef sadakatsizdir. Jodi'yi çok sevmesine, onun asaletine her zaman hayran olmasına rağmen kendine engel olamamakta ve aklına koyduğu kadınları elde etmek için Jodi'ye yalan söylemekte bir sakınca görmemektedir. Ancak Jodi her şeyin farkındadır ve felsefe olarak bazı durumlarda sessiz kalmanın, olay çıkarmadan kabullenmenin büyük resimde daha çok ise yarayacağına ve genel hayat konforu ile ruh sağlığına daha iyi geleceğine inanmaktadır. Ta ki Todd, en yakın arkadaşının kızı Natasha'yı hamile bırakana kadar.

Todd babalık duygusunu tadacağı için mutludur. Ancak Jodi'ye bu durumu nasıl açıklayacağını bilmemektedir. Natasha'nın düğün hazırlıklarına başlaması, boğucu talepleri ve artan huzursuzluk Todd'u düşündürse de çocuk heyecanı hepsinin önüne geçer.

Todd'un evi terk etmesi ve birlikte yirmi yıl geçirdikleri muhteşem evi tahliye etmesi için gönderilen tebligat, Jodi'yi yıkmıştır. Todd'a olan güveni nedeniyle evliliğe gerek duymayan Jodi, şimdi hayatının tüm lükslerinden vazgeçip yuvasından taşınma riskiyle karşı karşıyadır. Zira kanunlar önünde hiç bir hakkı bulunmamaktadır. Gün geçtikçe psikolojik dengesini yitiren Jodi, yakın arkadaşı Alison'ın kendisine yaptığı şeytani plana evet der ve kendisini her gün biraz daha yiyip bitirecek olan ölümcül bir sürece adım atar.

Kitap; giriş-gelişme sonuç bakımından çok doyurucuydu. Başta da belirttiğim gibi, anlatım şekli de oldukça sürükleyici. Konu gerçekten her zaman ilgi çeken aldatma ve kadının intikamını işlese de, aralarda Jodi'nin başka bir psikologla yaptığı görüşmeleri anlatan bölümler, hem Jodi'nin ailesi ve geçmişi hakkında okuyucuyu aydınlatıyor hem de kitabı sıradan bir aldatma hikayesinin dışına taşıyarak ona belli bir ağırlık kazandırıyor. Finali ise oldukça etkileyici ve tatmin edici. Kadın okurların muhtemelen bir kaşık suda boğmak isteyeceği Todd'un başına gelenler için ben de bir "ohh, canıma değsin" dedim, itiraf edeyim.😂🙈Kitabı hemen hemen bir günde okudum sanırım. Okuduğum sürece de merakım hiç azalmadı veya sıkılmadım. Tavsiye ederim.

Eğer Yaşarsam-Gayle Forman

Ne zamandır okumak istiyordum bu kitabı, yeni yıla kısmetmiş. Bazen size de olur mu? Hani bir kitabın iyi olduğunu, size iyi geleceğini, içinizde bir boşluğu dolduracağını ve uzun zaman sizi etkisi altında bırakacağını daha kapağından anlar, hissedersiniz. Gayle Forman'ın Eğer Yaşarsam'ı bana tam olarak böyle hissettirdi...

Mia 17 yaşındadır ve bu yaşta bir gencin sahip olmak isteyeceği hemen her şeye sahiptir. Onu çok seven bir anne ve babaya, ona tapan minik bir kardeşe, ona aşık bir erkek arkadaşa ve çok iyi çaldığı bir çelloya...

Ailecek program yaptıkları bir gün arabaya binerler ve güle oynaya yola çıkarlar. Mia kulağında sevdiği bir klasik müzik eseriyle uykuya dalar. Gözlerini açtığında müzik hala çalmaktadır. Etrafına bakındığında önce kanlar içinde ve perişan vaziyette yatan kendi bedenini görür. Sonra ise yol kenarına savrulan ve artık hayatta olmayan anne ve babasını... Küçük kardeşini bulmaya çalışır ancak başaramaz ve sağlık ekiplerinin kendi bedenini ambulansa yerleştirmesi üzerine o da ambulansa binerek hastaneye gider.

Mia çok ağır bir ameliyat geçirmiştir ve durumu kritiktir. Yüzü deforme olmuş, pek çok iç organı hasar görmüştür. Haberi alan yakınları ve arkadaşları hastaneye akın eder. Ruhunun bu şekilde serbest olmasını, bedeninin ölümle yaşam arasında sıkışmış olmasına bağlayan Mia, bedeninden ayrıyken maddi ya da manevi olarak hiç bir şey hissedemediğini, hatta anne ve babası için dahi üzülemediğini fark eder. Ancak yaşam savaşı sürerken, kazadan sonra başka bir hastaneye kaldırılan minik kardeşinin öldüğünü öğrenir ve o andan sonra yaşamak için herhangi bir sebebi kalmadığını düşünmeye başlar. Mia yaşamdan koptukça durumu daha da kötüye gider.

Geride kalanların sevgisi Mia'yı hayatta tutmaya yetecek midir, yoksa Mia kaybettiklerinin acısını göze alamayıp her şeyden vaz mı geçecektir?

***

Favori yazarlarımdan Rosamund Lupton'un birkaç yıl önce paylaştığım Ardından isimli romanında da; olaylar komadaki anne kızın ruhlarının ağzından anlatılıyordu. Bu açıdan Eğer Yaşarsam bende dejavu etkisi yarattı diyebilirim. Ama kitapta beni en çok etkileyen şey, yazarın insanı dehşete düşürecek olayları, hiç hazırlık yapmadan, öylece, küt diye ortaya bırakması oldu. Hani bir gerilim filmi izlerken aniden cam patlar ve koltuktan sıçrarsınız ya, onun gibi... Ya da çok hüzünlendiren cümleleri, karakterlere bir anda söyletmesi... Kim'in Mia komadayken kulağına eğilip "Hala bir ailen var." demesi gibi... Bunun gibi detayları çok ama çok sevdim. Günlük hayatta bir alenin kaza yapması, anne ve babanın ölüp çocukların kalması rastlanılan bir durum elbette. Ama bu süreci etkileyici bir romana dönüştürmek çok hoş bir yetenek. İnsanların koma halindeyken, yani ne tam canlı ne de tam ölü oldukları anlar, ruhları etrafta dolaşır mı, bu da üzerinde durulmaya değer bence... Gerçi bir anlığına ruhların gerçekten ortalarda dolaştığını ve bizim de onları görebildiğimizi düşündüm de, hastanelerin yoğun bakım ünitelerine girmeye kaçımız cesaret edebilirdik acaba?🙈 Çok güzel bir romandı, kesinlikle tavsiye ediyorum. Şimdiden keyifli okumalar.💙

Klon - Geoffrey Girard

Geoffrey Girard'ın Klon kitabını paylaşmadan önce biraz kandan bahsetmek istiyorum. Eskiden okuduğum kitaplardaki "kan miktarı" beni hiç rahatsız etmezdi. Daha doğrusu, anlatılan hikayeye o denli odaklanırdım ki -hele kitap sevdiğim bir yazara aitse-olaylar anlatılırken şöyle kan akmış, böyle fışkırmış, bu ifadeler gerekli mi yoksa okuyucu iyice dehşete düşsün diye mi yazılmış, çok da düşünmezdim. Ama ilginç bir şekilde, artık abartı kanın beni fena halde rahatsız ettiğini fark ettim. Fizyolojik bir rahatsızlıktan bahsetmiyorum, daha çok yazarın gözümden düşmesi, kitabı son derece basit ve saçma bulmamla sonuçlanan, hikaye iyi olsa bile benim açımdan kitabın bir çöpe dönüşmesine yol açan bir rahatsızlık kastettiğim. İşte Klon bende tamamen bu hisleri uyandırdı.

Bir grup bilim adamı, geçmişte yaşamış ve pek çok insanın hayatını karartmış Ted Bundy, Jeffrey Dahmer gibi seri katillerin DNA'larını kopyalayarak, yeni nesil bir biyolojik silah üretmek için kolları sıvar. Kopyalanan DNA'lar ile doğan onlarca çocuk, şahsi durumları hakkında hiç bir şekilde bilgi sahibi olmadıkları gibi, program gereği ve para karşılığı ülkenin çeşitli yerlerinde evlatlık verildikleri aileleri ile sıradan hayatlar sürmektedirler. 

Bilim adamları, kötülüğün genetik miras yoluyla mı aktarıldığı yoksa yetiştirilme tarzından mı kaynaklandığı sorularına cevap aramaktadırlar. Bu nedenle denek çocuklardan bazılarına çok iyi yaşam koşulları sunarken, diğerlerini mümkün olabilecek en kötü ve olumsuz şartlarla yaşamak  zorunda bırakmışlardır. 

O ana kadar kontrol altında tutulan program, deneklerden en tehlikeli olanının gerçekleri öğrenmesi ve neler yapabileceğini bizzat keşfetmek istemesiyle kontrolden çıkar. Artık ülkenin her yerinde saatli bombadan farksız DNA'lar kol gezmektedir ve karşılarına çıkacak sıradan insanların hepsi potansiyel kurbandır. 

Başta da dediğim gibi gereksiz derecede kan vardı, gerçekten sıkıldım. Okuyucuyu dehşete düşürmenin başka ve daha etkili yolları da var malum, Üstelik bu konu daha önce William Landay tarafından Genetik Miras Asla Peşinizi Bırakmaz'da, en iyi şekilde yazıldı. Okumak isterseniz hemen şurada. 

Sonuç olarak bu kitabı kesinlikle tavsiye etmiyorum, bence tam bir zaman kaybı.

Saklı Çocuk-Camilla Lackberg

Bende alışkanlık yaratan, yeni kitabı çıksa da okusam dediğim bazı gerilim yazarları var. İyi yazmaları bir yana, vazgeçemememin esas nedeni, kitapların seri olması, hep aynı kahramanların farklı maceralarının anlatılması. Tim Weaver'ın kahramanı David Raker, John Verdon'ın kahramanı Dave Gurney, Lisa Gardner'ın kahramanı D.D. Warren, Jo Nesbo'nun kahramanı Harry Hole gibi.  Açıkçası İsveçli gerilim yazarı Camilla Lackberg'in kahramanları Patrick Hedström ve eşi Erica bu vazgeçilemeyenler listesine dahil değil henüz. Daha önce Buz Prenses'i şurada paylaşmıştım. Şimdi sırada Saklı Çocuk var.

Erica ve Patrick aralarında anlaşırlar. Polis olan Patrick babalık izni alıp evde bebekleriyle ilgilenecek, Erica da son kitabını bitirecektir.  Erica kitabına konsantre olmaya çalışırken evlerinin çatı katında kanlı bir zıbına sarılı eski bir Nazi madalyası bulur. Bu konuda bilgisine danışmak için tarih profesörü Erik Frankel'i ziyaret eder ancak tatmin edici bir sonuca ulaşamaz. İki gün sonra Erik Frankel, evinde ölü bulunur.  Patrick her ne kadar izinde olsa da kendini soruşturmanın gidişatını izlemekten ve hatta soruşturma ekibine kısmen dahil olmaktan alıkoyamaz. 

Erica, iki gün önce görüştüğü Erik'in cinayete kurban gitmesi üzerine kitap yazma işine yoğunlaşamaz ve ister istemez gizemli madalyonu, Nazi dönemini ve Erik'i araştırmaya başlar. Karı kocanın bağımsız olarak sürdükleri izler ve elde ettikleri ipuçları, onları unutulmuş, saklı kalmış bir hikayede bir araya getirir.

Camilla Lackberg'in tarzı beni biraz yoruyor açıkçası. Çünkü okuyucunun heyecanını son ana kadar diri tutmak için, kahramanın öğrendiği tüm bilgileri okuyucudan gizliyor. Acaba ne öğrendi, elinde ne ipuçları var diye merak ediyorsunuz. Ancak yazar bu arada yan karakterler ve onların dahil olduğu ve aslında okuyucuyu hiç de enterese etmeyen olaylar hakkında o kadar fazla ve gereksiz bilgi veriyor ki, siz tüm enerjinizi, katilin kim olduğunu öğrenmek için duyduğunuz tüm heyecanı kaybetmiş olarak son sayfaya ulaşıyorsunuz. Bir de şu Erica var tabi. Bayan mükemmel, bayan olgun, bayan çok dengeli gibi sıfatları hak eden, aşırı zorlama karakter. Cidden içime sinmeyen bir şahıs kendisi. Haa Patrick çok mu iyi, asla! Yukarıda saydığım kahramanların yanına bile yaklaşamaz ama işte Erica'ya göre kötünün iyisi diyelim. Peki hala neden okuyorum Camilla'yı diye soracak olursanız, meraktan arkadaşlar. Çünkü iskandinav ve gerilim kelmeleri aynı cümle içerisinde kullanılıyorsa, ben her zaman şans veriririm. Sonuç beni mutlu eder ya da etmez ama okurum. Ben önce Buz Prenses'i okumuş ve sevmiştim dediğim gibi. Saklı Çocuk'un da temelindeki hikaye sağlam ama olaylar çok detaylandırıldığı için esas konu biraz gölgede kalıyor. Yazarın kitaplarından herhangi birini okursanız benimle de paylaşın, bakalım siz en çok hangisini seveceksiniz?

Sana Söyleyemediğim Her Şey- Celeste Ng

Yayınlandığı sırada oldukça popüler olan, sanki polisiye bir romanmış izlenimi verse de duygusal yönü daha ağır basan bir ilk roman Sana Söyleyemediğim Her Şey. Kitap, 1970'lerde Ohio'nun küçük bir kasabasında yaşayan Amerikalı bir anne, Çinli bir baba ve üç çocuktan oluşan Lee ailesinin hayatını anlatıyor. Çocuklardan Lydia, travmatik bir şekilde hayatını kaybedince, dışarıdan oldukça sıradan görünen aile fertlerinin de sırları bir bir açığa çıkıyor.

Marilyn ve James farklı kültürlere mensup olmalarına rağmen, her türlü zorluğa göğüs gererek evlenirler. Marilyn bu evlilik uğruna doktorluk hayallerine veda eder. Ulaşamadığı hayallerinin tamamını kızı Lydia'nın gerçekleştirmesini isteyen Marilyn'in bu arzusu öyle bir hal alır ki, Lydia'ya gösterdiği özen, diğer çocuklarını ihmal etmesine yol açar. Onun için önemli olan tek şey Lydia'nın dersleri, Lydia'nın notları, geleceği, vs.'dir. 

Ancak bir gün Lydia ölür ve anlaşılır ki Lydia hiç bir zaman annesinin hayallerini paylaşmamıştır. Tek bir gün bile annesiyle aynı fikirde olmamıştır. Annesini kırmamak için "öyleymiş gibi" yapmıştır. Lydia yalnızdır, bilinenin aksine hiç arkadaşı yoktur ve istediğinde tek bir kirpiğini dahi oynatmadan yalan söyleyebilmektedir. Ailenin göz bebeği olmak, hayal kırıklığı yaratmamayı gerektirir çünkü... 

Lydia'nın gölgesinde kalan diğer çocukların ise bambaşka hikayeleri vardır. Ancak onları fark edecek bir anne ya da baba yoktur etrafta...

Kitabı okurken ağlamadım ama boğazım sık sık düğümlendi. Yazılanlar kadar yazılmadan işaret edilenler de oldukça etkiledi beni. Sana Söyleyemediğim Her Şey; hırslarını, hayallerini çocukları üzerinde tatmin etmeye çalışan çocuğunun tam olarak neyi nasıl sevdiğini bilmeyen, bilme zahmetine girmeyen, hayallerini, isteklerini merak dahi etmeyen ve çocuklarına adeta bir makine ya da yarış atı gibi davranan ebeveynleri sarsarak kendine getirecek türde bir roman. Tavsiye ederim.

Olağanüstü Bir Gece-Stefan Zweig

Stefan Zweig'in tarzını çok seviyorum ve bazı okurların aksine, elime ne zaman bir Zweig kitabı alsam resmen su gibi akıyor. Olağanüstü Bir Gece, hem baş karakteri hem de insanı durup durup düşündüren cümleleriyle, benim şimdiye kadar okuduklarım içinde en sevdiğim Zweig romanı oldu.

   Baron Friedrich, ailesinden kalan yüklü mirasla yaşamını sürdüren, tüm vaktini kitaplar, kadınlar ve antikalarla harcayan genç bir burjuvadır. Bir pazar günü hiç bir planı yokken, tamamen at arabacısının yönlendirmesi üzerine kendisini at yarışlarında bulur.  Kalabalık içinde bakışlarıyla kendisine kur yapan bir kadını fark eden Friedrich, kadının hoşuna gideceğinden emin olarak onu izlemeye başlar. Ancak o esnada kel ve çirkin bir adam olan kadının kocasının gelmesiyle, karşılıklı flörtleşme mecburen son bulur. Friedrich hiç hakkı olmadığı halde kadınla oynadığı oyunu bu şekilde kesen adama sinirlenir. Yarış başlamak üzeredir. Bir kargaşa yaşanır ve kadının kocası elindeki kuponları düşürür. Kuponlardan biri Friedrich'in ayağına gelir. Friedrich kuponu sahibine vermek yerine kendine saklar. Ve bingo! Yarış Friedrich'in sakladığı o tek kupona isabet eder.  Bu heyecanla yeniden bir bilet alan Friedrich'in şansı mucizevi bir şekilde devam eder ve ikinci ikramiye de o bilete çıkar. 

Friedrich'in ilk başta hissettiği heyecan bir süre sonra yerini suçluluk duygusu ve utanmaya bırakır. Çünkü hayatında ilk kez suç işlemiştir ve bu davranış, kendisi gibi bir asil bir insana asla yakışmamıştır. Friedrich mutsuzluğunun ağırlığıyla ezilerek yürümeye başlar ve yol onu bir panayıra götürür...

    Başta da belirttiğim gibi, uzun öykü tarzındaki Olağanüstü Bir Gece, hem çabuk okunan hem de etkileyici bir roman. Bence herkes bir Zweig eseri okumalı. Başlamak için de bu kitabı rahatlıkla önerebilirim. Şimdiden keyifli okumalar. 😉

Masum Uyku-Karen Perry

Henüz bitirdiğim, etkileyici konusundan dolayı da detayları unutmadan paylaşmak istediğim bir roman Masum Uyku. Roman tüm karakterlerin ağzından ayrı bölümler halinde anlatılıyor. Bu tekniği her zaman sevmişimdir. Böylece hem  aynı olayı farklı kişilerin bakış açısından değerlendirme imkanı buluyor hem de tarafların birbirlerinden sakladıkları sırları o kişinin iç sesiyle tam da o esnada öğreniyorsunuz. Karşı taraf durumdan hala bihaber olduğundan, okuyucu sır sahibinin tek sırdaşı konumuna geliyor ve bu da romanı daha keyifli yapıyor. Bu durum ayrıca, okuyucuyu karakterle bütünleştirmenin ve onun yaşadıklarını birebir hissettirebilmenin güzel bir yolu bence.(Bu arada orjinak kapak kesinlikle daha güzel!)

 Harry ve Robin, 3 yaşındaki oğulları Dillon ile Fas'ın egzotik şehri Tanca'da yaşamaktadır. O gün Robin'in doğum günüdür. Ona bir doğum günü yemeği hazırlayan Harry, aldığı hediyeyi eve çok yakın bir dükkanda unuttuğunu fark eder. Dillon uykuya dalmıştır ve oldukça derin uyumaktadır. Mesafe kısadır ve Harry, Dillon uyanmadan hediyeyi alıp gelebileceğini düşünür. Evden koşarak çıkar, ancak dükkana girdiğinde çok şiddetli bir deprem olur. Tüm şehir yerle bir olmuş, çok az sayıda bina ayakta kalabilmiştir. Maalesef  Dillon'ın içinde uyuduğu ev, bunlardan biri değildir. Ancak tüm aramalara rağmen, üç yaşındaki minik bedene bir türlü ulaşılamaz. Acıları, yasları ve değişen hayatlarıyla Robin ve Harry , kendi memleketleri olan Dublin'e dönerler. Aradan geçen 5 yılda Robin daha metin ve ayakta kalabilmiş bir anne görüntüsü sergilerken, Harry artık gülmeyen, alkolün sürekli etkisinde olan ve yaptığı resimlerle hayata tutunmaya çalışan bir adama dönüşmüştür.
 

Bir gün Dublin'in meydanında devam eden protesto gösterilerinin arasında kalan Harry, kalabalıkta bir kadınla, onun ellerinden tutup yürüyen, yaşasaydı Dillon'ın olacağı yaşlarda ve Dillon'a inanılmaz şekilde benzeyen bir çocuk görür. Yıllardır vicdan azabıyla yanan ve her yıl oğlunun biraz daha büyümüş portrelerini çizen Harry için bu durum hem bir mucize hem de büyük bir şoktur. Kalabalığı yararak kadınla çocuğun peşine düşen Harry onlara yetişemez ancak son anda plakasını alabildiği bir arabaya bindiklerini görür. Harry cesedi asla bulunmayan oğlunun öldüğünü hiçbir zaman kabul edememiş, bu nedenle yıllarca psikolojik tedavi görmüş, ilaç kullanmış, yine de aklına ve kalbine söz geçirememiştir. Harry'ye göre; şimdi yıllar sonra, üstelik de Tanca'da değil Dublin'de karşısına çıkan bu çocuk onun oğlundan başkası değildir ve Harry de ne yapıp edip oğlunu bulacaktır. İşe kamera görüntüleri ve plakadan başlayan Harry'nin artık bir umudu, hayatını aydınlatacak bir ışığı vardır.

Dillon'ın kaybından sonra Harry başka bir çocuk istemediğini söylemiştir. Ancak Robin 5 yıl sonra tekrar hamiledir. Endişelerinin aksine Harry de bu işe sevinir. Artık yeni bir sayfa açmanın zamanı gelmiştir ve Dillon'dan sonra bozulan düzenlerini bu bebek tekrar yoluna koyacaktır. Ancak Noel akşamı yemeğe gelen ailesinin mutfaktaki dolabın arkasında dolu bir silah bulmaları tüm hayallerini yıkar. Pandora'nın kutusu açılır ve yıllardır dile getirilemeyen tüm suçlamalar, sırlar ve yalanlar bir bir ortaya saçılır...

Çok ama çok etkilendim bu romandan. Konusu, olayların yoğunluğu, gerilimin dozu, boşa yazılmış tek bir sayfa olmadan, olayların çok gerçekçi bir dille anlatılması ve hiç beklenmeyen finali... Her şey çok güzeldi. Daha önce de söylemiştim; çocukların baş rolde olduğu romanlar benim favori listemde hep ilk sıralarda. Hele kayıp çocuklar, açık ara birinci. Hal böyle olunca etkilenmemek mümkün değil. Kitaptan çok hoşuma giden bir kaç bölüm de paylaşmak istiyorum ki arada dönüp okuyabileyim. Herkese şiddetle tavsiye ediyorum bu romanı, şimdiden keyifli okumalar. 

*****

"...Dillon'ı düşündüm, onu kaybetmeden önceki son günlerimizi hatırladım. Ensesinde kıvrılan dağınık saçlarını; kollarının, bacaklarının tombulluğunu; minik, yumuşacık ellerinin boğumlarında oluşan gamzeleri... Onu böyle düşlüyor, böyle hatırlıyordum. Çocukluğun kehribarında sonsuza dek kısılı kalmış bir çocuk olarak."

"...Araştırma, en ufak detayların bile kaydedilip kıyasa alınmasıyla yapılır..."

"...Durup On Raglan Road şarkısını söyleyen adamı dinledim. Adam, "Çok sevdim, mutluluktan böyle vazgeçtim." dediğinde boğazımda bir yumru hissettim. O an bir dokunan olsaydı, parçalarıma ayrılabilirdim."

"...Yıldızlardan bir cennet yapın ve onu natron ve tütsüyle temizleyin ve arıtın. Daha sonra temiz bir taştan tabletin üzerine Ra figürü çizin ve onu da kayığın baş tarafına yerleştirin. Merhumun kusursuz bir resmini çizin ve onu da kayığa yerleştirin. Bırakın Ra'nın kayığında sulara açılsın, Ra ona göz kulak olacaktır..."

"...Düşüncenin ve duygunun merkezi olduğu için ve kişinin sonraki hayatta ihtiyacı olacağı için kalp vücuttan ayrılmaz."

"...Senin mırıldandığın şarkıları, çıkardığın çocukça sesleri, inlemelerini ve oyunbaz konuşmalarını duydum. Gece sarılmalarını, karanlıkta dada deyişini, gıdıklanmanı, kıkırdamalarını, huysuzlanmalarını, göz yaşlarını ve kahkahalarını hatırladım Dillon. Hepsi bir lütuf, mutlu sahibine ulaştırılmış değerli bir armağan gibiydi..."

"...Kalbim duracak gibi oldu, ağzımı açıp avazım çıktığı kadar bağırdım. Çığlıklarım havayı doldurup her ağaçtan, duvardan ve soğuk kışın orta yerindeki buzlu yüzeyden yankılanıp misliyle bana geri döndü. Kulaklarım kendi kimsesiz feryadımın yankısıyla doldu..."

Clarissa-Stefan Zweig

Stefan Zweig'in taslaklarından oluşturulan ve ölümünden sonra yayınlanan Clarissa, yazarın diğer tüm kitapları gibi bir çırpıda okunan, kısa ama etkileyici bir roman. 

Küçük yaşta annesini kaybeden Clarissa, oldukça disiplinli ve sert bir mizaca sahip asker bir babaya, yatılı askeri okulda okuyan çok sevdiği bir ağabeye sahiptir. Bir gün Clarissa'nın devam ettiği manastıra Marion adında sevimli, dışa dönük, herkesle kolayca arkadaş olabilen bir kız gelir. Clarissa ve Marion kısa sürede yakınlaşırlar. Ancak tatsız bir olay neticesinde Marion  uzaklaştırma cezası alır ve böylece Clarissa okuldaki tek dostunu kaybeder.

Clarissa manastırdan sonra psikoloji eğitimi almaya karar verir. Katıldığı bir konferansta, yaşlı profesör Dr. Silberstein ile tanışır ve bir süre sonra onun asistanı olur. Zamanla doktor ve Clarissa arasında çok kıymetli bir dostluk gelişir. Clarissa, doktorun yerine katıldığı İsviçre'deki bir konferansta, Fransız Leonard ile tanışır. İki genç çok geçmeden birbirine aşık olur. Ancak rüya gibi başlayan ilişkileri, Avusturya'nın Sırbistan'a savaş açmasıyla çıkmaza girer. Daha önce istifa etmek zorunda bırakılan ancak savaş nedeniyle görevine iade edilen babası, Clarissa'yı Viyana'ya çağırır. Aşık çiftin bir daha ne zaman, nerede görüşebilecekleri meçhuldür. Karnında düşman ülkenin çocuğunu taşıyan ve Leonard'ın aşkıyla yanan Clarissa'yı çok zor günler beklemektedir. 

....

Oldukça sürükleyici bir hikaye gerçekten. Böyle taslaklarda kalmasaydı, daha detaylı yazılsaydı, eminim çok daha güzel ve uzun bir roman kazanırdı dünya edebiyatı. Ama bu hali bile okunmaya değer, tavsiye ederim.