Kitaba geçmeden önce belirtmem gereken bir şey var. Bir kitapta cinsellikle ilgili farklı eğilimler ya da bunların çocuk tacizine varan yansımalarıyla karşılaştığımda, her ne kadar kurgu (!) olduğunun farkında olsam da, midemde istemsiz bir bulantı başlıyor. Bu benim açımdan çok rahatsız edici bir durum. Kitabı okuyalı bir seneden fazla olmasına rağmen, şimdi yazarken bile o his kendiliğinden ve hızlıca geliyor maalesef. Bu da benim bu tür kitapları zihnimde karanlık ve puslu bir görüntü olarak kodlamama yol açıyor. Hatta kitabın konusundan önce o puslu görüntü geliyor aklıma, konusunu hatırlayınca anlıyorum neden böyle hissettiğimi... Anlatabildim mi acaba?
Yoldaki Kız, adından da anlaşılacağı üzere bir yol hikayesini anlatıyor. Küçük bir kız olan Mariama ile genç bir kadın olan Meena'nın her ikisi de yılanlar tarafından ısırılmış, her ikisi de bulundukları ülkeden kaçmaya karar vermiş ve farklı şekillerde yola çıkmışlardır. Onların uzun, upuzun, arayışlarla, kaçışlarla, mücadeleyle dolu yolculukları bir yerde kesişecek ve hikayeleri birlikte yazılmaya devam edecektir.
Her okuyucu gibi benim için de karakterlerle bağ kurmak çok önemli. Ama bu kitaptaki karakterleri hiç ama hiç sevmedim. Zerre sempati uyandırmadı hiç biri. Hepsinden öte, çocuk tacizinin spirütüel bir deneyim olarak sunulması benim için bu yazarı sonsuza kadar sildi. Okuyup okumamak sizin tercihiniz elbette ancak benim için artık ağzıyla kuş tutsa nafile! Hoşçakalın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder